تازه فرصت کردم سراغ رفقایم را بگیرم اما خیلی هاشان شهید شده بودند، شهادت عباس چکشی اولین پتکی بود که بر سرم زدند. من می خواستم عباس ببیند که گردان ما قبل از آنها وارد عملیات شده اما عباس شهید شده بود. یحیی پور مظاهری ، مرتضی حافظیان، جلال کاوند، روح الله گودرزی ، حجت سر تیپ نیا، قاسم میرزایی و چند اسم باید می بردم که توی ذهنم بماند؟
یک نفر خیلی آشفته ام کرده بود، همان که شب عملیات زیر لوله تیر بار رفته بود و لوله را به سمت آسمان گرفت خودش شهید شده بود. از آنها که مانده بودند پرسیده بودم شاید کسی نام و نشانش را بداند و هیچ کس نمی دانست.
مرتضی حافظیان راست می گفت:(( شهادت نصیب هر کسی نمیشه)) شهادت برایشان افتخار بود و بهش رسیده بودند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.