طبق روال همیشگی منتظر بودم که پنجشنبه شود و سری به شهدای دهه کرامت بزنم. نمی‌دانم چطور شد که این دفعه دوستم را دیدم. دوستی که بسیار حبّ امام زمان است؛ آنهم در این شلوغی دنیا و مشغول شدن به کارهای همه جوره. هنوز کسی پیدا می‌شود که برای امامش بدو بدو کند. جای شکرش باقی است
چند قدم آن‌ورتر، باهم رفتیم سر قبور خالی و آماده شده. تا ببینم روزی کی می‌شود که در جوار شهدا به خاک سپرده شود.
با جدیت تمام برای هم دعا کردیم که الهی زودتر شهید شویم و ما را هم اینجا خاک کنند.
حالا همه آن قبور یکی یکی دارند با شهدا پر می‌شوند و ما هنوز در چشم انتظار که خوبان همه رفتند و ما جا مانده‌ایم.
🔹زهرا دلفان
۲تیر۱۴۰۴
